หีบพันธสัญญา (Ark of the Covenant)
พระเจ้าทรงบัญชาให้โมเสส สร้างตามพระบัญชาของพระเจ้า
(อพย.25:18-22) สร้างโดยเบซาเลลและโอโฮลีอับ(อพย.36-37) และนำไปไว้ในพลับพลา เป็นหีบไม้กระถินเทศหุ้มทองคำทั้งด้านนอกด้านใน
มีขนาด 1.22 x 0.76 x 0.76 เมตร ฝาปิดหีบเรียกว่า
"พระที่นั่งแห่งพระกรุณา" (Mercy Seat) มีเครูบสองตนอยู่ตนละด้าน หันหน้าเข้าหากัน กางปีกออกปกพระที่นั่งแห่งพระกรุณา
(ฮบ 9:4-5) หีบนี้ประดิษฐานอยู่ในห้องชั้นในสุดของกระโจมที่ประทับตั้งแต่สมัยโมเสส เมื่อกษัตริย์ซาโลมอนทรงสร้างพระวิหาร หีบนี้ถูกนำมาประดิษฐานไว้ในห้องชั้นในสุด
ที่เรียกว่า“อภิสุทธิสถาน” (Holy of Holies) เป็น
"สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด" ของพลับพลา
สิ่งที่บรรจุอยู่ในหีบพันธสัญญา มี 3 สิ่งคือ แผ่นศิลา 2 แผ่น ที่จารึกพระบัญญัติ 10 ประการ กับโถใส่มานา
และไม้เท้าของอาโรนที่ออกดอกตูม
หีบพันธสัญญา
เป็นหัวใจหรือศูนย์กลาง ที่สร้างความเป็นเอกภาพให้เกิดขึ้น ในการนมัสการพระเจ้า สมัยที่อิสราเอล
ตั้งหลักแหล่งใหม่ๆ หีบนี้เก็บไว้ที่กิลกาล (ยชว.4:15-24)
ภายหลังจึงย้ายไปเก็บที่เมืองเบธเอล (วนฉ.20.27) ในสมัยซามูเอล หีบนี้เก็บไว้ที่เมืองชิโลห์ (1ซมอ.3.3) โดยเชื่อว่าหีบใบนี้มีความเกี่ยวข้องใกล้ชิดกับพระเจ้า
จึงมีฤทธานุภาพอยู่ในตัว ดังนั้นในยามเกิดสงคราม พวกเขาจะหามหีบพันธสัญญานำหน้ากองทัพ
เพื่อบำรุงขวัญบรรดานักรบ ของพระเจ้า (1ซมอ.4.5-9)
และใช้พระนามใหม่ที่เกี่ยวข้องกับหีบพันธสัญญาว่า
"ยาห์เวห์ สะบาโอธ"(Yahweh Sabaoth) แปลว่า "พระเจ้าจอมโยธา" แสดงว่า พระเจ้าทรงจอมทัพของพวกเขา (1ซมอ.4.4)
เมื่อคนฟีลิสเตียมาบุกอิสราเอล
(1ซมอ.4:1-22,5:1-0)
และได้ยึดหีบพระพันธสัญญาไปวางไว้ในวิหารแห่งพระดาโกน ต่อมาเมื่อกษัตริย์ดาวิด (2ซมอ.6) มีชัยเหนือชาวฟิลิสเตีย
ได้นำหีบพันธสัญญากลับมา ภายหลังราชวงศ์ของกษัตริย์ดาวิด ชนชาติอิสราเอลหันจากทางของพระเจ้า
พระเจ้าจึงลงโทษให้พวกเขาพ่ายแพ้สงคราม และตกเป็นเชลย กรุงเยรูซาเล็ม และพระวิหารถูกกองทัพบาบิโลนทำลายในปี
587 ก่อน คริสตศักราช หีบพันธสัญญานี้หายไปไม่มีใครทราบแน่ชัดว่า
อยู่ที่ใด
อยู่ที่ใด
